Πιό συγκεκριμένα, το Σάλτσμπουργκ υπερίσχυσε μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων πόλεων που μετείχαν στην τελική φάση επιλογής, διότι παρουσίασε εξαιρετικά επιτεύγματα βελτίωσης της προσβασιμότητας σε ότι αφορά το αρχιτεκτονικό περιβάλλον και τους δημόσιους χώρους, τις μεταφορές και τις σχετικές υποδομές, την παροχή πληροφοριών και την επικοινωνία συμπεριλαμβανομένων νέων τεχνολογιών, τις δημόσιες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες.
Σε ότι αφορά τις άλλες τρεις πόλεις που προκρίθησαν στην διαδικασία της τελικής επιλογής ανάμεσα σε 114 συνολικά υποψηφιότητες πόλεων από 23 ευρωπαϊκές χώρες, τα κριτήρια επιλογής τους ήταν τα ακόλουθα:
Κρακοβία (Πολωνία): επιλέχθηκε για την προσήλωσή της στη βελτίωση της προσβασιμότητας σε ένα απαιτητικό πλαίσιο μη προσβάσιμων υποδομών και για την ιδιαίτερη προσοχή που έδωσε στην πρόσβαση στα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
Μάρμπουργκ (Γερμανία): επιλέχτηκε για τη μακροχρόνια δέσμευσή του στην προσβασιμότητα, τη σαφή, μακροχρόνια στρατηγική για το μέλλον και την υποδειγματική ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στα σχέδια προσβασιμότητας του δήμου, από το στάδιο του σχεδιασμού ως την εκτέλεσή τους.
Σανταντέρ (Ισπανία): επιλέχτηκε ως τελική υποψήφια πόλη για τα σταθερά φιλικά προς την προσβασιμότητα αστικά προγράμματα με τήρηση της αρχής του καθολικού σχεδιασμού, καθώς και για την ποιότητα και τη διατηρησιμότητα των επιτευχθέντων αποτελεσμάτων.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι εκτός του νικητή και των τριών τελικών υποψηφίων πόλεων, η οργανωτική επιτροπή απένειμε εύσημο μνεία και για τις εξής πόλεις:
Γκρενόμπλ (Γαλλία): για τις δημόσιες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες. Μια μακροχρόνια δέσμευση στη βελτίωση της προσβασιμότητας και μια συνεκτική κοινωνική πολιτική υποστηριζόμενη από προσβάσιμες υποδομές.
Λουμπλιάνα (Σλοβενία): για τις μεταφορές και τις σχετικές υποδομές: Συνεκτικές και ολοκληρωμένες ως προς την προσβασιμότητα στο κέντρο της πόλης (λεωφορεία εξοπλισμένα με οπτικοακουστικό σύστημα ανακοίνωσης στάσεων, σήματα στη γραφή για τυφλούς Μπρέϊλ στις στάσεις λεωφορείων, ανάγλυφοι χάρτες του κέντρου της πόλης).
Olomouc (Τσεχία): για την παροχή πληροφοριών και την επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένων νέων τεχνολογιών: έλαβε τη μορφή καινοτόμων σχεδίων όπως πολυμεσικός τουριστικός οδηγός – διαδραστικό καινοτόμο εργαλείο πλοήγησης συμπεριλαμβανομένου συστήματος εντοπισμού θέσης GPS, καθώς και οπτικοακουστικών πληροφοριών σε διάφορες γλώσσες.
Τerrassa (Ισπανία): για το δομημένο περιβάλλον και τους δημόσιους χώρους: κατεβλήθησαν συνεχείς προσπάθειες ώστε να καταστούν προσβάσιμοι ιστορικοί χώροι, με εστίαση στην εξάλειψη αρχιτεκτονικών εμποδίων σε κτίρια κατοικιών, πάρκα, δρόμους, πλατείες και κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς, κάνοντας χρήση μεταξύ άλλων της εγκατάστασης ανελκυστήρων, κεκλιμένων επιπέδων και γεφυρών.
*Ανάμεσα στις 114 συνολικά υποψηφιότητες πόλεων από όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα έλαμψε ακόμα μιά φορά δια της απουσίας της. Η χώρα μας δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο της χώρας όπου έχουν τα τελευταία χρόνια εξελιχτεί οι περισσότερες συζητήσεις σχετικά με το τι σημαίνει προσβασιμότητα και πως επί χάρτου σχεδιάζεται δίχως να γίνεται το παραμικρό για την εφαρμογή στην πράξη. Δυστυχώς, σχετικό βραβείο – Θεωρία δίχως Πράξη – δεν έχει ακόμα θεσπιστεί...
Επιμέλεια: Χρυσόστομος Βουλγαρόπουλος
Αναδημοσίευση από: "Ελευθεροτυπία" και amea-blog.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου