Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Η κ. Παπαδοπούλου ξύπνησε το πρωί στη βίλα της στην Εκάλη. Ο Χασάν της έφερε το πρωινό στο κρεββάτι όπως κάνει εδώ και χρόνια άλλωστε. Αφού έφαγε ζήτησε από τη Μaτίλντα να της ετοιμάσει το λουτρό της. Μόλις πήρε το μπάνιο της ετοιμάστηκε, φόρεσε το φόρεμα του Armani και κατευθύνθηκε προς το parking όπου ο Ελία -ο επίσημος οδηγός της οικογένειας- ζέσταινε τη μηχανή του Cayenne.
-Κυρία το BMW το πήρε το κύριο, έτσι εγκώ έβαλα αυτό μπροστά.
-Καλά έκανες αγόρι μου,μου αρέσουν πιο πολύ τα φίμε στο Cayenne. Δείχνω πιο in.
-Ναι αλλά αυτό τέλει μπετζίνα.
-Ε να σταματήσουμε να βάλουμε.
-Έκει απεργκία.
-Καλά ξεκίνα τώρα γιατί έχω αργήσει στο ραντεβού μου με την μανικιουρίστρια και μετά έχω να πάω και κομμωτήριο. Στο δρόμο θα βρούμε βενζινάδικο.
Ο Ελία κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά και ξεκίνησε το αυτοκίνητο. Στο δρόμο η κ.Παπαδοπούλου μιλούσε στο κινητό της με τη φίλη της την Άννα-Μαρία.
-Ναι χρυσή μου σου λέω, όλα κλειστά!Ούτε εγώ βρήκα!
-Σοβαρά καλή μου; Αν δεν πάω για μανικιούρ σήμερα θα σκάσω,είπε η κ. Παπαδοπούλου.
-Μα φυσικά!Εγώ χτες δεν πήγα για spa και δεν μπορείς να φανταστείς πως είμαι σήμερα!Χάλια!
-Αχ πως σε καταλαβαίνω!Προχτές ήθελα να πεταχτώ για ψώνια στο Μιλάνο και αυτοί οι άθλιοι είχαν απεργία στο αεροδρόμιο!Άκου απεργία στο αεροδρόμιο!Μα που ακούστηκε αυτό;Και οι δουλειές μας;
-Έτσι ακριβώς!Δεν καταλαβαίνουν ότι πλήττεται ο τουρισμός;Εγω δεν είχα κανονίσει για τα Fiji και ακυρώθηκε η πτήση μου; Έλεος δηλαδή με αυτό το πράγμα! Αναγκάστηκα να κλείσω για Μύκονο με πλοίο βέβαια.
-Με πλοίο;;;Καλά χρυσή μου πως άντεξες μέσα σε τόση βρωμιά;Γιατί δεν πήγατε με το σκάφος του Κωστάκη;
-Γιατί δεν είχε καύσιμα!Αλλά δεν πήγα ούτε Μύκονο τελικά!
-Δεν πήγες; Μα γιατί;
-Να στο λιμάνι που βρίσκεται κάπου εκεί κάτω στα προάστια ήταν κάτι μαλλιαροί τύποι που δεν μας άφηναν να μπούμε μέσα! Είχαν απεργία λέει τα καράβια.
-Μα δεν είναι κατάσταση αυτή γλυκιά μου! Κάποιος πρέπει να μας σώσει!Που είναι το κράτος; Που είναι η αστυνομία; Γιατί δε τους μαζεύουν όλους αυτούς να ησυχάσουμε λίγο;
-Τι να σου πω χρυσή μου; Σε αφήνω τώρα γιατί ήρθε η Σοφία για το μασαζ.Θα τα πούμε!
-Φιλάκια!

Στην άλλη άκρη της πρωτεύουσας σε ένα 2άρι στο Πέραμα ο κυρ Μπάμπης μόλις είχε γυρίσει από τα ναυπηγεία όπου εργαζόταν.Άλλα 2 χρόνια και θα έπαιρνε επιτέλους την πολυπόθητη σύνταξη. Φίλισε την κ. Μαρία τη σύντροφο του εδώ και 35 χρόνια και έκατσε στο τραπέζι να φάει την φασολάδα που του είχε ετοιμάσει.
-Μπάμπη μου,ήρθε ο λογαριασμός του ρεύματος.Είναι 145 ευρώ!
-Πόσα;
-145!
-Μεθαύριο πληρώνομαι, θα τον πληρώσουμε τότε.
-Είναι και το νοίκι Μπάμπη μου.
-Θα το πληρώσουμε και αυτό μεθαύριο, πες στη κυρά Σοφία.
-Εντάξει, Μπάμπη μου.
Εκέινη την ώρα ο κυρ Μπάμπης έκανε νόημα στην κ. Μαρία να πλησιάσει.Την φίλησε τρυφερά και της έδωσε ενα τριαντάφυλλο που έκοψε από την αυλίτσα τους.
-Χρόνια μας πολλά της είπε.
-Χρόνια μας πολλά Μπάμπη μου, απάντησε εκείνη βουρκωμένη που ο άντρας της θυμόταν ακόμα την επέτειο τους μετά από 35 χρόνια.
-Σ'αγαπάω Μαράκι μου...
-Και εγώ σ'αγαπάω Μπάμπη μου...

Επιμέλεια:Χρυσόστομος Βουλγαρόπουλος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Υποννοείς ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία προφανώς. Σε μία πιο ρεαλιστική αποτύπωση της πραγματικότητας ο κυρ Μπάμπης δέρνει κάθε βράδυ την κυρά Μαρία, ο Ελία έχει πάντα γεμάτο το cayenne διαφορετικά τον περιλαμβάνει το αλλοδαπών, κι οι φορτηγατζήδες πλακώνονται με τους λιμενεργάτες αλλά και μεταξύ τους, εν είδει κοινωνικού αυτοματισμού. ;)