Το δικό τους «μνημόνιο» με τις τράπεζες έχουν συνάψει τα πολιτικά κόμματα, που είναι υπερχρεωμένα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Ειδικά, τα κόμματα εξουσίας είναι σχεδόν «υποθηκευμένα» στις τράπεζες, αφού και τα δυο μαζί χρωστούν τουλάχιστον 230 εκατομμύρια ευρώ.
Την ώρα, που έχουν προχωρήσει σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και έχουν καταδικάσει τους Έλληνες σε μόνιμη λιτότητα, χρωστούν τα «μαλλιοκέφαλά» τους στις τράπεζες και εγείρονται βάσιμα ερωτηματικά για το πόσο ακηδεμόνευτη είναι η πολιτική τους, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνουν την κρατική επιχορήγηση, την οποία μάλιστα έχουν προπληρωθεί μέχρι και το 2016.
Το ΠΑΣΟΚ χρωστά συνολικά 111.800.000 ευρώ.
Ειδικότερα τα χρέη του στις τράπεζες έχουν ως εξής:
Αγροτική Τράπεζα: 96.800.000 (λήξη δανείου 2013)
Μαρφίν: 10.000.000 (λήξη δανείου 2015)
Πειραιώς: 5.000.000 (λήξη δανείου)
Εξίσου χρεωμένη στις τράπεζες είναι και η ΝΔ, που οφείλει 120.000.000 ευρώ
Τα χρέη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν ως εξής:
Αγροτική Τράπεζα: 105.000.000 ευρώ (λήξη δανείου 2013)
Τράπεζα Πειραιώς: 15.000.000 ευρώ (λήξη δανείου 2015)
Χρέη στις τράπεζες, βέβαια κατά πολύ λιγότερα, έχουν και τα κόμματα της αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λάβει δάνειο 6.000.000 από την Εθνική Τράπεζα (εκπνοή σύμβασης το 2014).
Το ΚΚΕ χρωστά στην Εθνική Τράπεζα 4.402.054 ευρώ.
Χρέη έχουν και οι Οικολόγοι-Πράσινοι ύψους 800.000 ευρώ.
Μέχρι στιγμής χρέος σε τράπεζες δεν έχει ο ΛΑΟΣ.
Από τα στοιχεία αυτά, που είναι επίσημα, προκύπτει αβασάνιστα το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ερώτημα για την πολιτική εξουσία της χώρας μας.
Πως είναι δυνατό τα κόμματα να ασκούν πολιτική προς όφελος του ελληνικού λαού, όταν χρωστούν δεκάδες εκατομμύρια σε τράπεζες, που ανήκουν σε επιχειρηματίες; Μήπως τα χρέη αυτά είναι μια ακόμη μορφή διαπλοκής πολιτικής και οικονομικής εξουσίας;
Είναι σωστό όταν οι Έλληνες έχουν φορτωθεί μια τρόικα στις πλάτες τους και ένα τεράστιο χρέος, που θα συνοδεύουν τις επόμενες δυο γενιές, τα κόμματα να μην μπορούν να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους;
Οι απαντήσεις δικές σας.
Επιμέλεια: Δημήτρης Μαρμαρινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου