Ο José Luis Sampedro είναι ο Ισπανός συγγραφέας, ανθρωπιστής και οικονομολόγος, που αποδεικνύει ότι η νιότη αφορά αποκλειστικά τον τρόπο που ο καθένας σκέφτεται. Το παραπάνω βίντεο με τη συνέντευξη του Sampedro και με αποσπάσματα από τους πολύχρωμους –αυτές τις μέρες- δρόμους της Ισπανίας, είναι μια δουλειά της οργάνωσης «Movimiento Visual», η οποία συμμετέχει ενεργά στις κινητοποιήσεις της Ισπανίας.
Παράλληλα, στην ιστοσελίδα του κινήματος Democracia Real Ya δημοσιεύτηκε το ενωτικό Μανιφέστο για Πραγματική Ελευθερία, το οποίο απευθύνεται σε όλους τους πολίτες που ζουν στην Ισπανία, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, θρησκείας, εθνικότητας και κομματικής ταμπέλας. Το μπλογκ Autonomy against Barbarism μετέφρασε το κείμενο στα ελληνικά:
Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που που ξυπνούν κάθε πρωί κάθε πρωί και πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους, που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.
Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι. Όλοι μας, όμως, είμαστε ανήσυχοι και εξοργισμένοι από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών… αισθανόμαστε αβοήθητοι. χωρίς φωνή.
Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά. Όμως αν αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα της αλλαγής, η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί.
Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η εξέλιξη, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, η οικολογική βιωσιμότητα, η ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων..
-Αυτά αποτελούν αξίες που πρέπει να διέπουν την κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, στην απασχόληση, στον πολιτισμό, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πολιτική συμμετοχή, στην ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να φροντίσουν γι’ αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την εξέλιξη των ανθρώπων.
-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = δύναμη), και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει. Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν μας ακούσει. Το καθήκον των πολιτικών μας θα έπρεπε να είναι να είναι η μεταφορά της φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίζουν και να ευημερούν εις βάρος εμάς, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους στην εξουσία μέσω των μονοπωλίων του Λαϊκού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
-Η επιθυμία για εξουσία και η συγκέντρωσή της στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε.Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.
-Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ξέρει τις ανάγκες μας.
-Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι με γνώμονα την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.
-Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να πλουτίζει μια μειοψηφία η οποία δεν ενδιαφέρεται για τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο.
Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις την αδικία από την οποία σήμερα όλοι υποφέρουμε. Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση…
Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα….
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε. Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Την ίδια στιγμή, κυκλοφορεί στην Ισπανία ένα δεύτερο μανιφέστο «φάντασμα», το οποίο φέρεται να έχει συνταχθεί τα ξημερώματα της 18ης Μαΐου στην πλατεία Puerta del Sol. Το κείμενο μετέφρασε και παρουσίασε στα ελληνικά το μπλογκ ΠαραλληλοΓράφος:
Σημεία συμφωνίας του μανιφέστου των πολλών που συντάχθηκε το ξημέρωμα της 18ης Μάη στην Puerta del Sol.
Οι συγκεντρωμένοι στην Puerta del Sol , με πλήρη συνείδηση ότι αυτή είναι μια δράση εξελισσόμενη και αντίστασης, συμφωνήσαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:
1. Μετά από πολλά χρόνια απάθειας, μία ομάδα πολιτών διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικής προέλευσης (σπουδαστές, καθηγητές, βιβλιοθηκάριοι, άνεργοι, εργαζόμενοι…) ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ από την αποτυχία αντιπροσώπευσης και τις προδοσίες που συμβαίνουν στο όνομα της δημοκρατίας, ενωθήκαμε στην Puerta del Sol επιστρέφοντας στην ιδέα της Πραγματικής Δημοκρατίας.
2. Η Πραγματική Δημοκρατία εναντιώνεται στην βαθμιαία απώλεια του κύρους των θεσμών που θέλουν να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, ενώ έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διοίκησης και διαχείρισης, στην υπηρεσία των δυνάμεων της διεθνούς οικονομικής ισχύος.
3. Η δημοκρατία που προέρχεται από τους διεφθαρμένους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς είναι απλά ένας συνδυασμός άκακων εκλογικών πρακτικών, όπου οι πολίτες έχουν μηδενική συμμετοχή.
4. Η αναξιοπιστία της πολιτικής έφερε μαζί της την κατάσχεση των λέξεων από αυτούς που έχουν την εξουσία. Οφείλουμε να επανακτήσουμε τις λέξεις, να τις επανανοηματοδοτήσουμε για να μην μας χειρίζονται με τη γλώσσα και να μην αφηνόμαστε ως πολίτες ανυπεράσπιστοι και ανίκανοι για δράση με συνοχή.
5. Τα παραδείγματα χειρισμού και ουσιαστικά κατάσχεσης της γλώσσας είναι πολυάριθμα και αποτελούν εργαλεία ελέγχου και παραπληροφόρησης.
6. Η Πραγματική Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., οι οίκοι αξιολόγησης όπως η Moody’s και η Standard and Poors, το Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε.
7. Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε έναν πολιτικό διάλογο ικανό να δημιουργήσει έναν νέο κοινωνικό ιστό, τώρα συστηματικά τραυματισμένος για χρόνια από τα ψέματα και τη διαφθορά. Οι πολίτες έχουμε χάσει την σεβασμό μας στα πολιτικά κόμματα της πλειοψηφίας, όμως αυτό δεν ισοδυναμεί με απώλεια της κριτικής μας ικανότητας. Το αντίθετο, δεν φοβόμαστε το ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να παίρνεις τον λόγο είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να ψάχνεις εναλλακτικές για τη συμμετοχή του πολίτη είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. (σ.μ. εδώ η λέξη politica μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως το ουσιαστικό πολιτική, όπως και ως το επίθετο πολιτικό. Θεώρησα πιο κοντά στο πνεύμα του κειμένου τη χρήση του επιθέτου)
8. Μία από τις βασικές προϋποθέσεις που θέτουμε είναι η μεταρρύθμιση του Εκλογικού Νόμου που αποδίδει στη Δημοκρατία την πραγματική της έννοια : μια διακυβέρνηση των πολιτών. Μία συμμετοχική δημοκρατία. Και με τη σειρά του, απαιτούμε έναν κώδικα δεοντολογίας για τους πολιτικούς που θα διασφαλίζει την σωστή πρακτική τους.
9. Υπογραμμίζουμε ότι οι πολίτες που συγκεντρωθήκαμε εδώ αποτελούμε ένα κίνημα που διαπερνά πολλές γενιές, γιατί ανήκουμε σε διαφορετικές γενιές καταδικασμένες σε μια μη ανεκτή απώλεια συμμετοχής στις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή και το μέλλον μας.
10. Δεν καλούμε σε αποχή, απαιτούμε η ψήφος μας να έχει πραγματική επιρροή στη ζωή μας.
11. Τώρα δεν είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε απλά την πρόσβασή μας σε υποθήκες ή για να διαμαρτυρηθούμε για τις ανεπάρκειες της αγοράς εργασίας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ. Και ως τέτοιο, ένα γεγονός ικανό για να κληροδοτήσει νέα νοήματα στις πράξεις μας και τον λόγο μας. Γεννήθηκε από την ΟΡΓΗ. Αλλά η ΟΡΓΗ μας είναι φαντασία, δύναμη εξουσία του πολίτη.
Επιμέλεια: Χρυσόστομος Βουλγαρόπουλος
Αναδημοσίευση από: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου