Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

14 Φλεβάρη:Ημέρα των καταστημάτων!

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γίνεται μεγάλος ντόρος για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου με την αιτιολογία πως σήμερα γιορτάζουν... οι ερωτευμένοι!


Η Αστυλογία θα σας αναφέρει παρακάτω την ιστορία του εορτασμού της συγκεκριμένης μέρας καθώς και την άποψή της για το σημαίνει πλέον η μέρα για τους ανθρώπους.

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν αποτελεί τη πιο διάσημη γιορτή αγάπης και έρωτα σε όλο τον κόσμο. Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτή την ημέρα, όπως το ότι είναι κερδοσκοπικό κατασκεύασμα του δυτικού πολιτισμού, όμως στη πραγματικότητα έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ρώμη, στη γιορτή της Juno, της βασίλισσας των ρωμαϊκών θεών και θεοτήτων, αλλά και θεάς των γυναικών και του γάμου.

Επίσης, έχει συνδεθεί με τη γιορτή της γονιμότητας που εορταζόταν από τους Ρωμαίους στις 15 Φεβρουαρίου, τα Λουπερκάλια όπως ονομάζονταν, όπως και με την έναρξη της περιόδου που ζευγαρώνουν τα πουλιά.

Ποιος, όμως, ήταν ο Άγιος από τον οποίο πήρε το όνομά της αυτή η μέρα; Υπάρχουν πολλές εκδοχές ιστορικές και θρυλικές, αλλά, σύμφωνα με την επικρατέστερη, η 14η Φεβρουαρίου γιορτάζεται ως η ημέρα των ερωτευμένων, προς τιμήν του επισκόπου Ουαλεντίνο που γεννήθηκε στην πόλη Terni της Ιταλίας το 175 μ.Χ. και πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου του 273 μ.Χ.. Η παγκόσμια φήμη του στηρίχθηκε σε έναν θρύλο, που έχει τις ρίζες του στις αγγλοσαξονικές χώρες και λέει πως ο επίσκοπος Ουαλεντίνος προσέφερε στους νέους επισκέπτες του ένα λουλούδι από τον κήπο του. Δύο από αυτούς αγαπήθηκαν και έζησαν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε όλο και περισσότεροι νέοι άρχισαν να επισκέπτονται το Terni, ευελπιστώντας στην ίδια τύχη.

Μια δεύτερη εκδοχή όμως της ιστορίας είναι πιο δραματική. Ας κάνουμε πρώτα μια ιστορική αναδρομή:
Ρώμη 270 μ.Χ.. Ο αυτοκράτορας Κλαύδιος ο δεύτερος είχε ήδη προβεί σε αρκετές αιματηρές και μη δημοφιλείς εκστρατείες, ενώ πίστευε πως η αποτυχία των εκστρατειών του οφειλόταν στο ότι δεν μπορούσε να βρει στρατιώτες, επειδή οι Ρωμαίοι δεν ήθελαν να αφήσουν την οικογένειά τους για να πολεμήσουν για εκείνον, ενώ όσοι ήταν παντρεμένοι γίνονταν «ανεπαρκείς» στρατιώτες.

Για αυτό τον λόγο, εξέδωσε διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο ακυρώνονταν όλοι οι γάμοι και οι αρραβώνες των νέων ζευγαριών στη Ρώμη, ενώ κατέληγε σε απαγόρευση του γάμου. Όμως, ένας θαρραλέος επίσκοπος στην Ιντεράμνα, που λέγονταν Βαλεντίνος, δεν συμβιβάστηκε με τη διαταγή του Κλαύδιου, αφού πίστευε πως οι άνθρωποι πρέπει να είναι ελεύθεροι να αγαπούν τον Θεό και να παντρεύονται. Έτσι, άρχισε να παντρεύει τους στρατιώτες και όλα τα νέα ζευγάρια κρυφά.

Οι πράξεις του Βαλεντίνου αποκαλύφθηκαν, με αποτέλεσμα τη σύλληψή του. Όμως, η επιρροή που είχε όμως στους νέους έκανε το Κλαύδιο να προσπαθήσει να τον πείσει να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό και να ασπαστεί την ειδωλολατρία, με σκοπό να τον υπηρετήσει. Ο Βαλεντίνος αρνήθηκε σθεναρά, και ως εκ τούτου καταδικάστηκε με θάνατο. Στο διάστημα όμως που παρέμεινε στη φυλακή, ερωτεύθηκε τη τυφλή κόρη του δεσμοφύλακα του και ένα θαύμα αποκατέστησε την όρασή της. Πριν εκτελεστεί στις 14 Φεβρουαρίου του 270 μ.Χ., της άφησε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα που υπέγραφε ως «ο Βαλεντίνος σου», ένα μήνυμα που παραμένει το πιο αγαπημένο μέχρι σήμερα για όλους τους ερωτευμένους που γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Αληθινή ιστορία ή όχι, εμπορικό προϊόν ή απλώς μια μέρα, για να δείξουμε στο σύντροφό μας τι νιώθουμε για αυτόν; Ό,τι κι αν ισχύει, ο έρωτας είναι από μόνος του μια γιορτή συναισθημάτων και αισθήσεων. Στην εποχή, λοιπόν, της κρίσης και της αβεβαιότητας, όπου η εσωστρέφεια μας οδηγεί στη συναισθηματική απονεύρωση, οι ερωτευμένοι δικαιούνται να έχουν μια γιορτή αφιερωμένη αποκλειστικά σε εκείνους, αν μη τι άλλο, γιατί κατάφεραν να είναι ευτυχισμένοι μαζί με έναν άλλο άνθρωπο.


Αν θες να γιορτάσεις λοιπόν τον έρωτά σου νομίζω πως δεν περιμένεις την συγκεκριμένη μέρα για να το κάνεις...Οι αλήθινοί έρωτες ζουν και αναπνέουν καθημερινά! Η μέρα είναι μόνο για να πουλάνε τα μαγαζιά λουλούδια...καρτούλες και δεν ξέρω γω τι άλλο...

                                                            Με εκτίμηση στην ιστορία...
                                                                                      Μαρμαρινός Δημήτρης

Δεν υπάρχουν σχόλια: