Η ''νίκη'' της αριστεράς

Ολοκληρώθηκε την Κυριακή ο πρώτος γύρος της εκλογικής αναμέτρησης για την αυτοδιοίκηση και -ώ τι θαύμα!- όλα τα κόμματα θεωρούν εαυτούς κερδισμένους.Το μεν ΠΑΣΟΚ γιατί διατήρησε την πρωτοπορία σε πολλούς δήμους,η δε Ν.Δ. γιατί ''πήρε κεφάλι'' σε κάποιους άλλους, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς αλλά και ο ΛΑ.Ο.Σ. πανηγυρίζουν διότι είδαν τα ποσοστά τους να αυξάνονται.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι σε αυτές τις εκλογές νίκησε ο δικομματισμός.ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατάφεραν μέσω της συσπείρωσης των ψηφοφόρων τους να εκλέξουν δημάρχους και περιφερειάρχες από τον πρώτο γύρο, ενώ όπου η εκλογική αναμέτρηση βαίνει για δεύτερο γύρο ,οι υποψήφιοι στηρίζονται κυρίως από τα δύο προαναφερθέντα ''μεγάλα κόμματα'' .Φυσικά υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις υποψηφίων που στηρίζονται από τα ''μικρότερα κόμματα'' αλλά αυτές οι εξαιρέσεις είναι απειροελάχιστες.
Θα ήθελα όμως να επικεντρωθώ στην άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος ότι σε αυτές τις εκλογές ήταν το μόνο κόμμα το οποίο πραγματικά νίκησε. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός πως το ποσοστό του ΚΚΕ αυξήθηκε αισθητά ενώ σε κάποιες περιοχές διπλασιάστηκε. Είναι αναμφισβήτητα μια μεγάλη επιτυχία. Σηματοδοτεί νίκη όμως;
Στον Περισσό θα πρέπει να εξετάσουν και τους λόγους που η ψήφος κάποιων πολιτών στράφηκε προς το ΚΚΕ, όπως και θα πρέπει να δουν την απογοήτευση του κόσμου από ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα (και από το Κ.Κ.) η οποία εκφράστηκε με την πρωτοφανή αποχή από την κάλπη.
Σίγουρα,δεν είναι όλοι όσοι ψήφισαν το ΚΚΕ μέλη του κόμματος,ούτε συμφωνούν απόλυτα με αυτό.Υπάρχουν βέβαια και αυτοί. Αλλά αρκετοί από αυτούς που επέλεξαν το Κ.Κ. το έκανα ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Εν μέσω κρίσης , Δ.Ν.Τ. ,καταπάτησης δικαιωμάτων τον εργαζομένων που ίσχυαν για χρόνια και (για να χρησιμοποιήσω και μια αμιγώς κομμουνιστική φράση) θυελλώδους αντιλαϊκής πολιτικής η αριστερά δεν θα πρέπει να εμφανίζεται ικανοποιημένη με μια απλή αύξηση των ποσοστών της. Αποτελεί όνειδος γι'αυτή και μικραίνει τα κόμματα της και τα όσα αυτά πρεσβεύουν. Αποτελεί όνειδος να μην μπορεί σε τέτοιες εποχές η Αριστερά να εκλέξει Δήμαρχο σε κάποιο μεγάλο δήμο ή περιφερειάρχη, ή να χάνει και τα κεκτημένα της σε μεγάλους δήμους με αριστερή παράδοση (όπως η Νίκαια όπου ο πρώην δήμαρχος του ΚΚΕ δεν πέρασε καν στο δεύτερο γύρο.)
Εκτός βέβαια εαν η Αριστερά συμβιβάζεται πλέον με το ρόλο του κομπάρσου και του κόμματος που λαμβάνει ψήφους διαμαρτυρίας και δεν ενδιαφέρεται για την πραγματική μάχη της εξουσίας με σκοπό να εφαρμόσει το πρόγραμμα της το οποίο -όπως υποστηρίζει- είναι το μόνο το οποίο μπορεί να βοηθήσει το λαό να ξεπεράσει τα προβλήματα του.
Εαν ισχύουν αυτά ένα μόνο μου έρχεται στο μυαλό : ''Μικροί ηγέτες για ένα μεγάλο λαό''.

Επιμέλεια : Χρυσόστομος Βουλγαρόπουλος