Στο πολυπράγμον και πολυποίκιλο θεατρικό τοπίο της πόλης, με τις δεκάδες παραστάσεις να είναι διαθέσιμες στο κοινό, μία ξεχωρίζει και ανυψώνεται σαν διαμαντάκι. Το "Τζόρνταν" που παρουσιάζεται στο Θέατρο Αμιράλ, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές του θεατή και παραδίδει μαθήματα ηθοποιίας από μία εξαίρετη ηθοποιό. Τη Μαρίνα Ασλάνογλου υποδύεται τη Σίρλεϋ Τζόουνς, και επί 90 λεπτά διατρέχει μόνη της τη σκηνή του θεάτρου, καθηλώνοντας το κοινό, παρουσιάζοντας την πραγματική ιστορία αυτής της κοπέλας. Η Τζόουνς ήταν μία 20χρονη Αγγλίδα, η οποία στα 1988 μετά από ένα άτυχο γάμο με ένα βίαιο και μέθυσο άνδρα, μένει με ένα παιδί στα χέρια, τον Τζόρνταν. Για να το μεγαλώσει αναγκάζεται να καταφύγει στην πορνεία. Όταν όμως ο πρώην άνδρας της αποφασίζει να επιστρέψει και να της πάρει το μόνο που έχει στον κόσμο, το παιδί της, η Σίρλεϋ διαπράττει ό, τι πιο φρικτό μπορεί να σκεφτεί κανείς: πνίγει το μωρό και εν συνεχεία προσπαθεί να αυτοκτονήσει, χωρίς να τα καταφέρει. Εν συνεχεία, φυλακίζεται και παραπέμπεται σε δίκη, από την οποία θα κριθεί αθώα. Την ημέρα της αποφυλάκισής της, αυτοκτονεί...
Το συγκλονιστικό αυτό έργο αποδίδεται εξαιρετικά σε μία παράσταση - μάθημα θεάτρου. Το κοινό χειροκροτεί ορθιο... Οι θεατές εξέρχονται στην οδό Αμερικής με υγρά μάτια και κατηφορίζουν προς το μετρό. Το ίδιο ακριβώς πράττουμε και εμείς, με τα τελευταία λόγια της Σίρλεϋ να αντηχούν ακόμη στα αυτιά μας: "Κοίτα Τζόρνταν, αυτό είναι φως! Φως Τζόρνταν, ωραίο δεν είναι; Ο Θεός μας χαμογελά Τζόρνταν..."
Επιμέλεια: Μιχάλης Χορευτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου